Ο πτέραρχος D’Albiac στο γραφείο του στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία).
Tο πρωί των Χριστουγέννων του 1940, πρίν από τον απογευματινό ιταλικό βομβαρδισμό, ο οποίος εκτός από τις ζημιές άφησε πίσω του και 20 θύματα, έλαβε χώρα ένας διαφορετικός «βομβαρδισμός» της Κέρκυρας. Πέντε ελαφρά βομβαρδιστικά τύπου Blenheim εμφανίστηκαν στον ορίζοντα και άρχισαν να κόβουν βόλτες πάνω από την πόλη. Οι Κερκυραίοι δεν φοβήθηκαν γιατί είχαν ήδη ειδοποιηθεί από τον νομάρχη. Στο εσωτερικό τους μετέφεραν εκατοντάδες δέματα, χριστουγεννιάτικο δώρο στα παιδιά της Κέρκυρας. Δεν περιείχαν βέβαια παιγνίδια αλλά δερμάτινα χιτώνια για να τα προφυλάξουν από τον βαρύ χειμώνα που έφτανε. Ο λαός ξεχύθηκε στην πλατεία ενώ τα αεροπλάνα με χαμηλά περάσματα έριχναν τα δέματα επιτυχώς.
Τα χιτώνια ήταν δώρο της RAF και ειδικά του διοικητή της βρετανικής αεροπορίας στην Ελλάδα, πτέραρχου D’Albiac.
Τον Νοέμβρη του 1940, σε σύσκεψη στο Παλάτσο Βενέτσια, ο Μουσολίνι έλεγε: «[…] η αεροπορία πρέπει να κάνει ό, τι δεν μπορoύν να καταφέρουν οι άλλοι. Αυτοί οι αδιάκοποι βομβαρδισμοί πρέπει: α) να αποδείξουν στον ελληνικό λαό πως η βοήθεια της αγγλικής αεροπορίας είναι ανεπαρκής έως ανύπαρκτη, β) να διαταράξουν την πολιτική ζωή στην Ελλάδα, προκαλώντας πανικό παντού. Έτσι, θα πρέπει να επιλέξετε – τετραγωνικό χιλιόμετρο ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο – τα σημεία της Ελλάδας που πρέπει να βομβαρδιστούν». Ο D’Albiac, με αυτή την χριστουγεννιάτικη ρίψη κατάφερε να χαρίσει ένα χαμόγελο στα παιδιά της Κέρκυρας αλλά ταυτόχρονα τόνισε και το ηθικό των κατοίκων, κάνοντας τους να νιώσουν την παρουσία της βρετανικής αεροπορίας, καταστώντας γελοία, έστω και προσωρινά, τα λόγια του Ντούτσε.
* * *
Leave A Comment