«Ιονικά Ανάλεκτα», τ. 6/2016

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά  και στα νησιά μας την εκδοτική δραστηριότητα, η οποία όμως συνεχίζεται σε πείσμα των καιρών. Στην άλλη άκρη – σχεδόν – του Ιονίου, στη Ζάκυνθο,  Οι Φίλοι του «Μουσείου Δ. Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων» κυκλοφόρησαν – με χορηγία του Ιδρύματος «Κώστα και Ελένης Ουράνη» – τον έκτο τόμο της έκδοσης «Ιονικά Ανάλεκτα» ο οποίος σε μια έκταση 240 σελίδων περιλαμβάνει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σειρά εργασιών επτανησίων συγγραφέων.

Φιλαρμονικός  Σύλλογος Ζακύνθου

Την εισαγωγή αποτελεί ένα σύντομο κείμενο του Νίκια Λούντζη για το «Φιλαρμονικό Σύλλογο Ζακύνθου» όπου μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Το 2016 αποτελεί σηµαντική επέτειο της πολιτιστικής ιστορίας της Ζακύνθου, καθώς συµπληρώνονται 200 χρόνια από την ίδρυση, το 1816, του «Φιλαρµονικού Συλλόγου Zακύνθου» και συνακόλουθα, από τη δηµιουργία της πρώτης Φιλαρµονικής ορχήστρας στην Ελλάδα.

Αρχιµουσικός της µπάντας του «Φιλαρµονικού Συλλόγου Zακύνθου» υπήρξε ο διακεκριµένος βιολονίστας Marco BattageI. Μέχρι πρότινος, ο BattageI εθεωρείτο Ιταλός πρόσφυγας. Σήµερα, χάρη στις έρευνες του µουσικολόγου Κώστα Καρδάµη, προκύπτει ότι ο BattageI ήταν Σλοβένος, µε µουσικές σπουδές στο ωδείο San Sebastiano της Νάπολης, που κατείχε τη θέση του εξέχοντος βιολονίστα στις θεατρικές ορχήστρες του Τρέντο και της Ζάρα, προτού εγκατασταθεί στην Κέρκυρα, κοντά στον επίσης µουσικό, συγγενή του Francesco BattageI.

Εξ όσων γνωρίζουµε, ο Marco Battagei διευθύνει για τελευταία φορά συναυλία της µπάντας του «Φιλαρµονικού Συλλόγου Zακύνθου» τον Ιούνιο του 1823, ενώ τον Δεκέµβριο του ίδιου έτους έχει επιστρέψει στην Κέρκυρα, όπου διευθύνει ένα κοντσέρτο για βιολί στο θέατρο και στη συνέχεια δραστηριοποιείται «ως εξέχων βιολιστής στο San Giacomo κατά τη δεκαετία του 1820»

Οι νεώτερες αυτές πληροφορίες πιθανολογούνε µια διαφορετική εκδχή της γέννησης της Φιλαρµονικής ιδέας στη Ζάκυνθο, το 1816. Στη θέση ενός εξόριστου µουσικού, ο οποίος παρακινεί την άρχουσα τάξη της εποχής στη δηµιουργία Φιλαρµονικής ορχήστρας, µια άρχουσα τάξη που έχει εγκολπωθεί τη φιλαρµονική ιδέα και που για να την υλοποιήσει, µετακαλεί και µισθοδοτεί επί επτά χρόνια (1816-1823) έναν διακεκριµένο µουσικό από την Κέρκυρα.

Χάρη στον Λεωνίδα Ζώη γνωρίζουµε τα ονόµατα των ιδρυτών του «Φιλαρµονικού Συλλόγου Zακύνθου» του 1816 …»

Πέτρος Βράιλας Αρμένης (1812-1884)

Τα υπόλοιπα κείμενα

  • Λόρης Μερκάτης -Πηνελόπη Αβούρη: «Έργα και ημέραι του Zακύνθιου θιασάρχη ανδρεικέλων Ανδρέα Πόγκη –ΣτραΒού»
  • Δημήτρης Αρβανιτάκης: «Υπήρξε ποτέ το “Ιονικόν έθνος”»;
  • Αντώνης Δ. Βασιλάκης: «Η δημιουργική φαντασία και η υπέρΒαση του λόγου στο έργο του Πέτρου Βράιλα Αρμένη»
  • Κώστας Καρδάμης: «Με αφορμή ένα συμβόλαιο του κερκυραϊκού θεάτρου Sαn Giαcomo του έτους 1818»
  • Πιερρίνα Κοριατοπούλου-Αγγέλη: «Η παιδαγωγία των προσφύγων συμβολή στην εξέλιξη της Επτανησιακής ζωγραφικής».
  • Νίκος Κ. Κουρκουμέλης: «Ο Πέτρος Βράϊλας-Αρμένης ως υπόδειγμα πολιτικού στοχαστή του 190υ αιώνα»
  • Αθανασία Γλυκοφρύδη-Λεοντσίνη: «Πέτρος Βράιλας- Αρμένης: Ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα και καθήκοντα»
  • Αρχιμ. Διονύσιος Λυκογιάννης: «Τα τέμπλα του Ναού της Αγίας Παρασκευής στη Βόλιμα Ζακύνθου, αρχειακές μαρτυρίες»
  • Νίκιας Λούντζης: «Μάντσιας ανάλυση: Μια μάντσια»
  • Διονύσης Ν. Μουσμούτης : «Το θέατροο «ΑDΑΜ» και ο όμιλος των «ΦΙΛΟΚΑΛΩΝ» (1826-1834)»
  • Θεοδόσης Πυλαρινός: « Η παρουσία και η προσφορά του Πέτρου Βράιλα Αρμένη στην αναγνωστική εταιρία Κέρκυρας»
  • Διονύσης Σέρρας: «Το Βαπτιστήριο δωρο του Άγγελου Σικελιανού στον Διονύση-Άγγελο Μινώτο»
  • Παναγιώτα Δ. Σεφερλή: «Ο Πέτρος Βράιλας Αρμένης ως Συντάκτης και Εκδότης των εφημερίδων “Πατρίς” και “Ελλάς”»
  • Γιώργος Φιορεντίνος: «Μια χαιρετούρα στην αιωνιότητα»
  • Θεοδόσης Πυλαρινός: «Ο Γρηγόριος Αργυροκαστρίτης και η διπλή στοχοθεσία του»
  • Ψηφίσματα

Εκτός εμπορίου

Ο τόμος των «Ιονικών Αναλέκτων» είναι εκτός εμπορίου. Όμως, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τον «κατεβάσουν» σε ηλεκτρονική μορφή από τη σελίδα http://www.filoimouseiousolomou.gr/analekta/

Από την ίδια σελίδα μπορούν να αντλήσουν πληροφορίες για το «Μουσείο Δ. Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων» και τη δραστηριότητά του.

 

Γιώργος Ζούμπος

 

* * *