«…συνέλαβαν 13 δυστυχείς αγρότες οικογενειάρχες τους οποίους σιδηροδεσμίους τους έριξαν σε φορτηγά αυτοκίνητα στις 10 η ώρα το βράδυ και τους έκλεισαν στο μπουντρούμι…»
Η κατάχρηση σε μια από τις ενώσεις γεωργικών συνεταιρισμών της Κέρκυρας το 1926, η οποία έμεινε στην τοπική ιστορία γνωστή ως «Σκιαδικά» (από το όνομα του τότε διευθυντή της Ένωσης και υπεύθυνου για κατάχρηση 35 εκατομμυρίων δραχμών) δημιούργησε φοβερά δύσκολη κατάσταση στην ύπαιθρο του νησιού.
Λίγο αργότερα, με ενέργειες του βουλευτή Κ. Ζαβιτσάνου δημιουργήθηκε ο «Αυτόνομος Οργανισμός Αγροτικής Πίστεως» γνωστός ως Α.Ο.Α.Π., ο οποίος αναγνώρισε το ποσό της κατάχρησης ως χρέος των αγροτών προς την Εθνική Τράπεζα.
Τα χρέη, τα πενιχρά έσοδα των αγροτών και οι δακοπροσβολές της ελαιοπαραγωγής δημιούργησαν σύντομα μια κατάσταση ακόμα πιο δυσχερή.
Ενάντια στο Δάκο
Στις αρχές του καλοκαιριού του 1929 καλείται στην Κέρκυρα ο κερκυραίος φυτοπαθολόγος Δημ. Καββάδας στον οποίο ανατίθεται η αντιμετώπιση του Δάκου. Τον ακολουθεί μια πολύ καλή επαγγελματική φήμη καθώς ως διευθυντής του φυτοπαθολογικού σταθμού Πηλίου αντιμετώπισε με επιτυχία το αντίστοιχο πρόβλημα στους εκεί ελαιώνες.
Στα τέλη Ιούλη ήδη υπάρχει δακοπροσβολή στις περιφέρειες που δεν ραντίστηκαν. Ο Καββάδας προτείνει και προσπαθεί να εφαρμόσει τη διαβροχή των ελαιοδέντρων (δυστυχώς δεν διευκρινίζεται η ουσία που χρησιμοποιείται) θεωρώντας ότι η χρήση δακοπαγίδων δεν είναι εφικτή και δεν θα έχει αποτέλεσμα. Άλλωστε επισημαίνει ότι για όλο το νησί χρειάζονταν 300.000 δακοπαγίδες κόστους τεσσάρων εκατομμυρίων δραχμών και προτείνει οι κοινότητες να αναλάβουν την κατασκευή τους μελλοντικά.
Οι αγρότες όμως είναι φοβερά επιφυλακτικοί έως αρνητικοί στις διαβροχές και σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται συγκρούσεις με τα συνεργεία διαβροχής και την χωροφυλακή. Σε κάποια χωριά τις φασαρίες ακολουθούν συλλήψεις.
Τέλος Αυγούστου 1929
Στα τέλη Αυγούστου έχουν πραγματοποιηθεί ήδη τρεις διαβροχές αλλά λόγω των βροχών εκείνων των ημερών γίνεται και τέταρτη, ενώ οι αρχικές εκτιμήσεις είναι για εξαιρετικά περιορισμένη δακοπροσβολή.
Ο αναπληρωτής διευθυντής δακοκτονίας γεωπόνος. Ι. Σορδίνας επισημαίνει ότι δάσκαλοι, ιερείς και πολλοί άλλοι αντιμετωπίζουν τις διαβροχές σαν να πρόκειται για πειράματα και ο κόσμος σε πολλές περιπτώσεις εμποδίζει τα συνεργεία να εργαστούν. Το Νοέμβρη, οι εκτιμήσεις για το ποσοστό δακοπροσβολής προκαλούν αντιπαραθέσεις μέσα από τις στήλες της εφημερίδας «Κέρκυρα» καθώς υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις για την επιτυχία ή όχι της δακοκτονίας με διαβροχή.
«Ο ληστρικός ρόλος του Α.Ο.Α.Π. Κέρκυρας και η εξέγερση των φτωχών αγροτών ενάντιά του»
Με το παραπάνω τίτλο ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει άρθρο στις 11 Αυγούστου 1929 σχετικά με το ράντισμα εκείνο το καλοκαίρι, τις συλλήψεις και την οικτρή κατάσταση στην κερκυραϊκή ύπαιθρο:
«Πάει πολύς καιρός που παρατηρείται μια μεγάλη εξέγερση των αγροτών ολοκλήρου σχεδόν της νήσου Κερκύρας εναντίον του ψεύτικου αυτονόμου οργανισμού Αγροτικής πίστεως με τα αρχικά ψηφία Α.Ο.Α.Π. τον οποίο καλώς εξηγούν οι αγρότες, σημαίνει «Αγρότη, οφειλέτη, άτιμε, πλήρωσε» και κατά του ραντίσματος, που για να δικαιολογήσουν αρκετά εκατομμύρια βρήκαν την εφεύρεση του ραντίσματος, και έτσι με ψεύτικα και νοθευμένα φάρμακα δικαιολογούν τόσα εκατομμύρια και οι αγρότες βαρύνονται να πληρώνουν φόρους.
Στον Κάτω Γαρούνα προ ημερών εσύρθηκαν αρκετοί αγρότες γιατί έσπασαν τα βαρέλια μια νύχτα, γεμάτα μελάσα και χωρίς να γνωρίζουν ακριβώς ποιοι ήσαν οι αίτιοι.
Στους Πάγους έγινε μεγάλη αποδοκιμασία των αρχών που πήγαν να τους πείσουν να δεχθούν το ράντισμα και κατόπιν εστάλη δύναμη χωροφυλάκων να τους καθησυχάσει και να συλλάβει τους πρωταίτιους. Και σ΄ άλλα χωριά επίσης έγιναν μικροεπεισόδια και συλλήψεις.
Σήμερα στο χωριό Λαύκι της επαρχίας Όρους, αρνήθηκαν οι αγρότες το ράντισμα των ελαιοδένδρων των, για τούτο και ο επι κεφαλής ενός συνεργείου που προορίζονταν για το Λαύκι εζήτησε ενίσχυση και 2 συνεργεία μαζί από 150 ανθρώπους. Ηθέλησαν να ραντίσουν δια της βίας, οι δε κάτοικοι του χωριού, μη θέλοντας να δεχθούν τούτο δια της βίας μέσα στο χτήμα των, αμύνθησαν κατά των συνεργείων και κατόπιν μιας ώρας κατέφθασε δύναμη από εξήκοντα πέντε χωροφύλακες και συνέλαβαν 13 δυστυχείς αγρότες οικογενειάρχες τους οποίους σιδηροδεσμίους τους έριξαν σε φορτηγά αυτοκίνητα στις 10 η ώρα το βράδυ και τους έκλεισαν στο μπουντρούμι της αγροτικής μεραρχίας, όπου την επομένην τους έστειλαν στις επανορθωτικές φυλακές για προφυλάκιση.
Οι αγρότες Λαυκίου καθώς και όλοι οι άλλοι της Κέρκυρας δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους έτσι. Χρειάζεται οργάνωση, χρειάζεται αγώνας, αγώνας σκληρός και αποφασιστικός, μόνον με τον αποφασιστικό αγώνα, μόνον με την ίδρυση αγροτικών ενώσεων στα χωριά και κάτω από την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος θα νικήσουν, μόνον με την αποκήρυξη όλων των αστικών κομμάτων και μπαίνοντας στο Κομμουνιστικό Κόμμα θα ελευθερωθούν από τα νύχια της μπουρζουαζίας, φτιάνοντας δική τους Κυβέρνηση την Εργατοαγροτική».
Λίγες μέρες αργότερα μερικοί από τους αγρότες αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ άλλοι έμειναν προφυλακισμένοι.
Είναι γεγονός ότι η ιστορία του κερκυραϊκού Μεσοπολέμου έχει ακόμα πολλά κενά σημεία. Τα περισσότερα σχετικά εγχειρίδια ασχολούνται με τις επισκέψεις των διαφόρων ηγετών και vips της εποχής, τις επισκέψεις του αγγλικού στόλου, τις βεγγέρες στα αρχοντικά των βιομηχάνων (οι οποίοι σημειωτέον έκαναν ότι έκαναν για … την Κέρκυρα και όχι για το κέρδος) και ελάχιστες αναφορές γίνονται στη ζωή του εργατόκοσμου της πόλης και των αγροτών στα χωριά.
ΠΗΓΕΣ:
- Εφημ. «Ριζοσπάστης», φ. 11-08-1929
- Εφημ. «Κέρκυρα», φ. Ιούλη-Νοέμβρη 1929
- Διαδίκτυο www.nautilia.gr
http://bibliokerkyra.blogspot.it/
όπως δημοσιεύτηκε στην εφημ. «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», 21-08-2010
* * *
Leave A Comment