Καρναβάλι 1981: Οι … κόντηδες

Καρναβάλι 1981: Οι … κόντηδες

Το κείμενο του Μαυρογιάννη που δημοσιεύσαμε το περασμένο Σάββατο μας έδωσε μια εικόνα του μεσοπολεμικού Καρναβαλιού στην πόλη της Κέρκυρας. Το Καρναβάλι στην ύπαιθρο είχε και έχει τελείως διαφοροποιημένα έθιμα από της πόλης.

Στα πρώτα και πολύ δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια οι εκδηλώσεις στην πόλη είναι από ισχνές έως ανύπαρκτες  καθώς πέρα από την οικονομική κατάσταση απαγορεύεται  και η προσωπιδοφορία για «λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας» (μην ξεχνάμε ό τι ο Εμφύλιος μόλις έχει λήξει).

Γύρω στα 1950 το κερκυραϊκό Καρναβάλι ξεκινά μια σταδιακή αναζωογόνηση η οποία φθάνει στο μέγιστό της στη δεκαετία 1980-1990. Στη συνέχεια ακολουθεί φθίνουσα πορεία για να φθάσει με τη συνδρομή και της οικονομικής κρίσης στη σημερινή κατάσταση.

Στα 1954

Εκείνη την εποχή, ο Καρνάβαλος φθάνει δια θαλάσσης και αποβιβάζεται στο Παλιό Λιμάνι, ενώ το γλέντι γίνεται στη Σπιανάδα. Ο αθηναϊκός τύπος προβάλλει τα Καρναβάλι της Πάτρας αλλά ταυτόχρονα  κάνει αναφορές και σε άλλες πόλεις. Στην Κέρκυρα αναφέρεται η αθηναϊκή «Ελευθερία»  στο φ. της 2ας Μάρτη 1954 γράφοντας:

«Χθες το απόγευμα ήρχισαν αι εορταί του Κερκυραϊκού καρναβάλου με την άφιξιν του Καρναβάλου δια θαλάσσης και την παρέλασιν των αρμάτων εις την πόλιν και τα προάστεια με συμμετοχήν χιλιάδων κόσμου. Εχειροκροτήθησαν ιδιαιτέρως τα άρματα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, της Περιηγητικής Λέσχης και του Ορειβατικού Συνδέσμου.

Αι εορταί θα συνεχισθούν και την προσεχή Κυριακήν

Και στο φ. της 9ης Μάρτη σημειώνει η ίδια εφημερίδα:

«Αι εορταί του Κερκυραϊκού Καρναβάλου συνεχίσθησαν και έληξαν την Κυριακήν στεφθείσαι υπό επιτυχίας. Την παρέλασιν των αρμάτων, το κάψιμο του Καρναβάλου και τα λοιπάς εορτάς παρηκολούθησαν 20.000 λαού. Το βραβείον της Τοπικής Επιτροπής Τουρισμού δια το καλύτερον άρμα απενεμήθη εις το άρμα του Ορειβατικού Συνδέσμου. Έπαινος απενεμήθη και εις το διαφημιστικόν άρμα της Ελαιουργίας Κέρκυρας.

Οι αποκρηάτικοι χοροί εσημείθωσαν εφέτος μικρότερον από πέρυσι κίνησιν. Η μέση κατ’  άτομον κατανάλωσις δεν υπερέβη τας 10.000 δραχμάς».

Πειρατές και … ρεντίκολα

Στις εκδηλώσεις του 1960 εμφανίζεται ένα «πειρατικό καράβι» με πλήρωμα μεγάλο μέρος του χωριού Κατσελλάνοι Μέσης όπου και κατασκευάστηκε. Την ιδέα της…. ναυπήγησης έχει ο Κώστας Πανάρετος και την υλοποίηση ανέλαβε ο Παναγιώτης Παγκράτης.  Όταν το σκάφος … καταπλέει στο Σαρόκο, κάνει μία σύντομη στάση, δύο πειρατές κατεβαίνουν και … απαγάγουν μια κοπέλα από τους θεατές.

Είκοσι χρόνια αργότερα και ενώ η πόλη μας … συνταράσσεται από μουσικές διαμάχες, εμφανίζεται στην καρναβαλίτικη παρέλαση του1980 η «Μπάντα ντι ρεντίκολο» εκτελώντας τη «Συμφωνία σε Φα καναλέτο». Είναι ακόμα εποχή με άφθονο χιούμορ και σατιρική διάθεση.

Καρναβάλι 1960: Το … πειρατικό των Καστελλάνων Μέσης «εισπλέει» στην πόλη.

Καρναβάλι 1960: Το … πειρατικό των Καστελλάνων Μέσης «εισπλέει» στην πόλη.

Ο αξέχαστος Μπάρμπα –Νίκος σε καρναβαλίτικη παρέλαση με την «Μάντζαρο» στο τέλειωμα του 20ου αιώνα

Ο αξέχαστος Μπάρμπα –Νίκος σε καρναβαλίτικη παρέλαση με την «Μάντζαρο» στο τέλειωμα του 20ου αιώνα

Οι … κόντηδες

Στην καρναβαλίτικη παρέλαση του 1981 εμφανίζονται οι «Κόντηδες τση Κέρκυρας». Στο Libro d’ oro περιλαμβάνονται τα ονόματα: Μπουγάδας, Πινέλος, Μπουρδέτος, Ντε-Κάκας, Λαμαρίνας, Μπρόκολος, Κορτάκιας, Γρίτσης, Κολάρος, Καφάσης, Κανάτας, Περφουμας, Σπαγέτος.

«Εγκύκλιος παραινετική»

Η Εκκλησία ήταν πάντα αντίθετη με  την πραγματοποίηση των καρναβαλικών εκδηλώσεων και κάποιες φορές οι αντιπαραθέσεις οξύνονταν χωρίς όμως να επηρεάζουν τις εκδηλώσεις. Χαρακτηριστική είναι η 611/152/18-2-1962 δισέλιδη εγκύκλιος του τότε μητροπολίτη Μεθόδιου που στάλθηκε από την Αθήνα για να διαβαστεί στις εκκλησίες του νησιού. Μικρό της απόσπασμα παραθέτουμε με την παρατήρηση ότι για να την κατανοήσουμε  πρέπει πρώτα να καταλάβουμε το κοινωνικό κλίμα της εποχής εκείνης.

Αφού αναφέρεται στα Διονύσια των αρχαίων Ελλήνων και στα Σατουρνάλια των Ρωμαίων, συνεχίζει ο τότε μητροπολίτης «…Η εποχή όμως εκείνη ωχριά εξ εντροπής, απέναντι της απρεπείας της τωρινής εποχής, εικοστού αιώνος του Χριστιανισμού, διότι αντιθέτως προς την επιστημονικήν επίδοσιν και πρόοδον, καταβάλλεται πάσα προσπάθεια, προς συναρπαγήν του ατόμου και της οικογενείας εις διασκεδάσεις απρεπείς. Κατά αλήθειαν δε εις οργιαστικόν ξέσπασμα κατά της ηθικής, εις συναρπαγήν της κοινωνίας. Δεν πρόκειται περί αρνήσεως  της διασκεδάσεως και της εξ αυτής χαράς, διότι δεν υπάρχει άγνοια ότι η χαρά είναι ανάγκη της ζωής. Αλλά την πραγματικήν χαράν προς τόνωσιν της ζωής, την παρέχει μόνον η σεμνοπρεπής διασκέδασις, η οποία μόνη γνωρίζει να σέβεται και στηρίζη την ευπρέπειαν, …» »

Γιώργος Ζούμπος

Όπως δημοσιεύτηκε στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», 25/02/2017

* * *