Κτήσεις της Βενετίας στον Ελληνικό χώρο:

1. Κρήτη: 1204/1211-1669
2. Πελοπόννησος:

  • Μεθώνη- Κορώνη- Πύλος: 1204-1500, Άργος- Ναύπλιο- Μονεμβασία: τέλη 140υ αιώνα- 1540
  • 1685-1715: Όλη η Πελοπόννησος

3. Κέρκυρα: 1386-1797
4. Ζάκυνθος: 1485-1797
5. Κεφαλονιά: 1500-1797
6. Λευκάδα: 1685-1797
7. Κύθηρα: 1363-1797
8. Κύπρος: 1489-1571
9. Εύβοια: 1390-1470
10. Τήνος: 1390-1715
11. Μύκονος: 1390-1550
12. Πάργα: τέλη 150υ αιώνα- 1797
13. Πρέβεζα: 1718-1797
14. Βόνιτσα: 1718-1797
15. Ναύπακτος: 140ς-150ς αιώνας

Βενετία: Το πιο ισχυρό κράτος στρατιωτικά και οικονομικά.
Κατέχει ισχυρό στόλο.
Έχει τη πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη
Προσαρτά περιοχές του Βυζαντινού κράτους στα εδάφη της.

Η Κρήτη στα Βενετικά ονομαζόταν: Regno di Candia
Η Πελοπόννησος στα Βενετικά ονομαζόταν: Regno di Morea
Το Ναύπλιο στα Βενετικά ονομαζόταν: Napoli di Romania
Η Μονεμβασία στα Βενετικά ονομαζόταν: Malvasia
Η Εύβοια στα Βενετικά ονομαζόταν: Negroponte
Τα Κύθηρα στα Βενετικά ονομαζόταν: Cerigo
Η Ζάκυνθος στα Βενετικά ονομαζόταν: Zante
Η Λευκάδα στα Βενετικά ονομαζόταν: Santa Maura
Η Κέρκυρα στα Βενετικά ονομαζόταν: Corfu
Η Ναύπακτος στα Βενετικά ονομαζόταν: Lepantho

Πελοπόννησος: (1204-1500)

Από τον 130 αιώνα μέχρι τον 150 . Τον 150 αιώνα η Πελοπόννησος κατακτάται από τους Τούρκους. Το 1204 είναι έτος ορόσημο για τη περίοδο των Λατινικών κυριαρχιών στην Ανατολή. Αποσπούνται περιοχές της και προσαρτούνται σε δυτικά κράτη.
Οι Φράγκοι που είναι νικητές στα γεγονότα της 4ης σταυροφορίας κάνουν μια συνθήκη διαμελισμού με τους Βενετούς για το πια εδάφη θα κρατήσουν από τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Τα Φραγκικά στρατεύματα φτάνουν μέχρι τη Πελοπόννησο. Τον 13ο αιώνα το ελληνικό κράτος είναι ένα παραμελημένο κομμάτι της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους δεν θα συναντήσει δυσκολίες από τους ντόπιους μόνο από κάποιους ισχυρούς. Οι κατακτητές Φράγκοι ανήκουν στην οικογένεια των Βιλλεαρδουίνων. Αυτοί θα είναι οι ιδρυτές του πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ανώτατος ηγέτης είναι ο πρίγκιπας της Αχαΐας ο οποίος ονομάζεται PrincepsAchaiae. Το πριγκιπάτο ονομάζεται PrincipatusAchaiae. Έχει επίσημη γλώσσα τα γαλλικά. Η ιστορία του ξεκινάει το
1205-1430. Οι Φράγκοι είναι ένας Δυτικός Μεσαιωνικός Λαός. Είναι κομμάτι του Δυτικοευρωπαϊκού κόσμου δηλαδή του Φεουδαρχικού συστήματος. Με την είσοδο των Φράγκων στην Πελοπόννησο μεταφυτεύεται το Δυτικοευρωπαϊκό Μεσαιωνικό Φεουδαλικό Σύστημα. Μια Ελληνική περιοχή λειτουργεί με όρους δυτικοευρωπαϊκούς. Η Πελοπόννησος οργανώνεται με βάση αυτό το σύστημα. Ο Γουλιέλμος Βιλεαρδουινός χωρίζει τη χώρα σε 12 Βαρονίες. Τις παραχωρεί σε 12 Βαρόνους και παίρνει ο καθένας από μια. Χτίζει εκεί το κάστρο του και έχει φέουδα και καλλιεργητές που δουλεύουν για αυτόν.
Μαζί με τους Φράγκους μπαίνει και η Παπική Εκκλησία. Στη Πελοπόννησο ιδρύεται μια Λατινική αρχιεπισκοπή και 12 επισκοπές. Το κέντρο της Λατινικής Εκκλησίας είναι η Πάτρα. Η Πάτρα είχε έναν Λατίνο αρχιεπίσκοπο που ήταν ηγέτης και άρχοντας της πόλης ως τον 15ο αιώνα.

Κοινωνικό σύστημα: Στη κορυφή υπάρχει ο πρίγκιπας της Αχαΐας μαζί με τους Βαρόνους που είναι η ανώτερη τάξη. Αμέσως μετά υπάρχει μια ολόκληρη σειρά Φεουδαρχών που συνδέονται με το πρίγκιπα με δεσμούς υποτέλειας. Μετά είναι οι καβαλάροι και ύστερα όλος ο υπόλοιπος λαός.
Ο πάπας της Ρώμης ονόμαζε τη Πελοπόννησο Νέα Γαλλία. Οι μεγάλοι γαιοκτήμονες που υπήρχαν πριν ενσωματώθηκαν και έγιναν φεουδάρχες και όλοι οι υπόλοιποι ήταν εξαρτημένοι από το Φεουδάρχη. Μεικτοί γάμοι. Αυτά τα παιδιά που προέρχονταν από αυτούς τους μεικτούς γάμους λέγονταν gasmuli. Οι κοινωνικές τάξεις είναι κληρονομικές. Η οικονομία της Πελοποννήσου συνδέεται με τη Δύση. Το πριγκιπάτο της Αχαΐας είναι ένας κρατικός μηχανισμός. Το κέντρο το οποίο έχει τον έλεγχο είναι η Γαλλία. Ο φράγκος ηγεμόνας είναι υποτελής στο βασιλιά της Γαλλίας.
Η ιστορία της Πελοποννήσου είναι αρκετά περίπλοκη. Οι φεουδάρχες επειδή γεννούσαν κορίτσια αυτά δε μπορούσαν να αναλάβουν τα φέουδα. Παντρευόταν κάποιον ξένο και έτσι έσπαγε η αλυσίδα. Η πρωτεύουσα του Φραγκικού πριγκιπάτου είναι η Ανδραβίδα. Το λιμάνι ήταν η Γλαρέντσα. Η συνέλευση των Βαρόνων λέγεται Parlamas.
Στο β’ μισό του 13ου αιώνα έχουμε ένα γεγονός που αλλάζει την ιστορία την ιστορία της Πελοποννήσου: Η Κωνσταντινούπολη έχει κατακτηθεί από τους Λατίνους. Οι Βυζαντινοί έχουν δημιουργήσει κάποια ελληνικά κρατίδια. Το 1279 σε μια μάχη στη Μακεδονία συγκρούονται οι Φράγκοι με τους Βυζαντινούς. Ο Βιλεαρδουινός συλλαμβάνεται. Οι Βυζαντινοί ζητούν να τους παραχωρήσει κάποια κάστρα ( Μιστρά, Μονεμβασία). Έτσι ο Μιστράς γίνεται Βυζαντινός.
Οι Βενετοί από τη Πελοπόννησο επιλέγουν τη Μεθώνη, τη Κορώνη, και τη Πύλο και στη συνέχεια το Άργος, το Ναύπλιο και τη Μονεμβασία. Στη Πελοπόννησο έχουμε τρία κράτη: Βενετικό- Φραγκικό- Βυζαντινό. Είχε μεγάλη γεωγραφική σημασία. Οι Βενετοί αρχίζουν μια αναδιοργάνωση των πόλεων της Πελοποννήσου. Η Μεθώνη και η Κορώνη γίνονται κόμβοι στρατιωτικής σημασίας. Δημιουργούν μεγάλα οχυρωματικά έργα. Η διοίκηση των πόλεων αυτών λέγεται Regimen και την αποτελούν δύο ή τρεις καστελάνοι
(φρούραρχος). Υπάρχουν ταμίες, καγκελάριοι και σύμβουλοι. Στέλνουν ένα σημαντικό αριθμό από τη Βενετία για να εγκατασταθεί στη Πελοπόννησο. Αυτοί οι Βενετοί συγκροτούν τη τάξη των αστών. Όλοι οι υπόλοιποι γίνονται villani δηλ. καλλιεργητές στα κτήματα του κράτους και της εκκλησίας. Διατηρείται η ορθόδοξη επισκοπή αλλά εγκαθίστανται και η Λατινική εκκλησία. Είναι πόλεις- λιμάνια. Ζωηρή εμπορική κίνηση. Όλα τα προϊόντα της Πελοποννήσου περνάνε στην Ευρώπη (λάδι, σιτάρι, μετάξι, αλάτι). Ανθεί όμως και το δουλεμπόριο και στο χώρο του λιμανιού αναπτύσσονται πανδοχεία, ταβέρνες, και νοσοκομεία. Το Άργος το Ναύπλιο και η Μονεμβασία περνάνε στους Βενετούς. Ο διοικητής του Ναυπλίου λέγεται Potestano και οι στρατιωτικοί διοικητές λέγονται Ρέκτορες. Τέλη 14ου αιώνα έχουμε στη Πελοπόννησο την εγκατάσταση Αρβανιτών. Το Ναύπλιο και η Μονεμβασία είχαν σημαντική θέση για το εμπόριο προς τη Κωνσταντινούπολη. Στη Μεθώνη η Βενετοκρατία τελειώνει το 1500 λόγω των Οθωμανών που τη κατακτούν στα 1480.

Κρήτη: ( 1204/1211-1669)

Μετά τη 4η σταυροφορία έχουμε και την εγκατάσταση των Γενοβέζων στον ελληνικό χώρο. Στη Χίο τελειώνει το 1550 η Γενετοκρατία ενώ στη Λέσβο το 1580. Τα Δωδεκάνησα δεν έχουν καμία σχέση με τους Βενετούς. Τα Δωδεκάνησα έχουν Φραγκοκρατία.To Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος αρχίζει να παρακμάζει εξαιτίας της καθόδου των βαρβαρικών φύλλων. Έτσι χάνονται κάποιες περιοχές από τον έλεγχο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η Ιταλία έχει να αντιμετωπίσει και αυτή την εισβολή βαρβάρων. Ήδη από τον 9ο αιώνα φτάνει στην Βενετία το λείψανο του Αγίου Μάρκου. Από τον 7ο αιώνα ο κυβερνήτης της Βενετίας ονομάζεται dux(δούκας). Για εμπορικούς λόγους οι Βενετοί αναζητούν γη εκτός Ιταλίας. Η πιο κοντινή γη είναι η περιοχή της Δαλματίας. Τον 7ο αιώνα ο Ιουστινιανός ιδρύει το εξαρχάτο της Ραβέννας στην Ιταλία. Σε αυτό το εξαρχάτο ανήκει και η Βενετία. Έτσι γίνεται και επαρχία του Βυζαντινού κράτους. Οι Βενετοί ανέπτυξαν πολύ νωρίς τη ναυτική τους ικανότητα. Οι Βυζαντινοί τον 10ο αιώνα αρχίζουν να χρησιμοποιούν τους Βενετούς για να τους διευκολύνουν και τους παραχωρούν κάποια προνόμια. Αυτά δίνονται με το Χρυσόβουλο Βυζαντινό έγγραφο. Τους απάλλαξαν από τους φόρους στα λιμάνια. Το σημαντικότερο χρυσόβουλο είναι το 1082 και το παραχωρεί ο Αλέξιος Κομνηνός. Προσπαθούν και οι Γενοβέζοι να αποκτήσουν προνόμια. Στο τέλος του 12ου αιώνα η Βενετία έχει γίνει ο κυρίαρχος του εμπορίου μέσα στη
Βυζαντινή αυτοκρατορία. Μέσα στη Κωνσταντινούπολη οι Βενετοί δημιουργούν δικιά τους συνοικία, έχουν δική τους εκκλησία και αντιπρόσωπο της πόλης τους στην Κωνσταντινούπολη τον Βάϊλο (bailo). Έτσι λεγόταν και ο διοικητής της Κέρκυρας. Οι Βυζαντινοί με τους Βενετούς δεν είχαν καλές σχέσεις διότι απορροφούσαν μεγάλο μέρος του εμπορίου. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά της αλληλεπίδρασης όπως στη τέχνη, στη ζωγραφική, στη γλώσσα, στη κουλτούρα. Οι Βενετοί σιγά-σιγά αρχίζουν να μιμούνται την αρχιτεκτονική των Βυζαντινών. Πλήθος καλλιτεχνών από τη Κωνσταντινούπολη καλούνται στη Βενετία για να χτίσουν σπίτια. Υπάρχει επίδραση και στη γλώσσα. Στη 4η σταυροφορία συμμετέχει και η Βενετία στη καταστροφή της Κωνσταντινούπολης. Η Βενετία στην επιλογή των εδαφών εμφανίζεται με τρεις διαφορετικούς ρόλους: 1) της άμεσης κατάκτησης, 2) παραχώρηση εδαφών της Βυζαντινής αυτοκρατορίας σε Βενετούς πολίτες για να μπορεί να τις ελέγχει έμμεσα και οι Βενετοί πολίτες παρέδιδαν έναν φόρο υποτέλειας στους Βενετούς, 3) μέσω της υποτέλειας των Φράγκων ηγεμόνων.

Διοίκηση Βενετίας: Κατά τον 9ο, 10ο και 11ο αιώνα ο Δόγης είναι ένα είδος μονάρχη με απεριόριστες εξουσίες. Αργότερα οι εξουσίες περιορίζονται από συμβούλιο. Με τον 14ο αιώνα ενδυναμώνονται τα συμβούλια και περιορίζονται οι εξουσίες του Δόγη. Το Βενετικό κράτος παύει να ζει το 1797. Τα όργανα διοίκησης του κράτους είναι τα εξής: Δόγης, Δουκικό Συμβούλιο, Αρχή των Τεσσαράκοντα /Σύγκλητος
Μείζον Συμβούλιο, Λαός.
Τη κυβέρνηση αποτελούν ο Δόγης, οι Δουκικοί Σύμβουλοι, και τρεις από την αρχή των Τεσσαράκοντα και αποτελούν τη Σινορία.
Αιώνας καθοριστικός για τη φύση του πολιτεύματος της Βενετίας είναι ο 13ος. Η εξουσία του Βενετικού κράτους περιορίζεται στη τάξη των ευγενών. Το Μείζον Συμβούλιο διευρύνεται και το πολίτευμα παίρνει αριστοκρατική μορφή. Το 1287 έχουμε το κλείσιμο του Μείζονος Συμβουλίου. Αυτό το Μείζον συμβούλιο απαρτίζεται από κάποιες οικογένειες και από το 1287 δεν θα ξαναμπεί καμία μέσα. Η
Βενετία υπήρξε ένα από τα μακροβιότερα κράτη στο κόσμο και δεν έγινε ποτέ επανάσταση και κοινωνική αναταραχή. Εκτός από το Μείζον Συμβούλιο υπήρχαν και άλλα που επόπτευαν το καθένα από ένα τομέα. Με ένα παράδοξο τρόπο ήταν αλληλοεξαρτώμενα και υπήρχε μια μεγάλη μυστικότητα στο τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν τα συμβούλια αυτά. Οι Βενετοί έχουν μια αίσθηση του συνανήκειν. Η Κρήτη καθ’ όλη τη περίοδο που υπήρχε κτήση των Βενετών υπήρξε η σημαντικότερη κτήση στη Μεσόγειο. Αποτελούσε τον ακίνητο στόλο της Βενετίας στην Ανατολή. Κάθε περιοχή που κατακτούσαν την οργάνωναν και διοικητικά.
Ο ανώτατος διοικητής της Κρήτης λεγόταν DucodiCandia. Εγκατάστησαν ένα σημαντικό αριθμό αποίκων. Στο νησί εγκαθιδρύεται για πρώτη φορά καθεστώς Στρατιωτικών Φέουδων σε συνδυασμό με έναν αυστηρά συγκεντρωτικό διοικητικό μηχανισμό. Το καθεστώς των στρατιωτικών φέουδων παραπέμπει σε Φεουδαρχικό καθεστώς. Στη Κρήτη πρώτη φορά εγκαθίσταται ένα είδος φεουδαρχικής οργάνωσης. Η γη της Κρήτης παραχωρήθηκε σε Βενετούς αποίκους έναντι στρατιωτικής παροχής υπηρεσιών. Το νησί διαιρέθηκε σε έξι εξαρχίες. Οι άποικοι χωρίστηκαν σε ιππότες (milites) που είχαν φέουδα (cavallariae) και οι πεζοί (predes) με μικρότερα φέουδα. Οι Φεουδάρχες αυτοί είναι κάτοχοι γης και υποχρεούνται σε στρατιωτικά και οικονομικά ανταλλάγματα προς το κράτος. Από τον 15ο αιώνα ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής είναι Capitanus di Handaca. Υπάρχουν και άλλοι αξιωματούχοι Rectoresκαι οι φρούραρχοι (Castellani).

Οι χωρικοί διακρίνονται σε 1) άγραφοι χωρικοί, 2)απελεύθεροι χωρικοί, 3) πάροικοι
Οι πάροικοι διακρίνονται σε αυτούς α) του κράτους, β) της εκκλησίας και γ) των φέουδων. Οι αστοί παρέχουν στρατιωτική υπηρεσία. Είναι χωρικοί. Επιβαρύνονται με φόρους. Είναι υποχρεωμένοι να κάνουν αγγαρείες. Ένα από τα μεγάλα προβλήματα στο νησί είναι το θρησκευτικό. Για πρώτη φορά εγκαθίστανται η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Όταν οι Βενετοί φτάνουν στη Κρήτη καταργούν την ορθόδοξη αρχιεπισκοπή και δημεύουν τη περιουσία της. Ως αρχηγό της ορθόδοξης εκκλησίας έχουν το Πρωτόπαπα. Αργότερα οι δυο κοινότητες συμβιώνουν. Τον 19ο αιώνα γίνεται προστατευτική η στάση της Βενετίας στην ορθόδοξη εκκλησία. Η Κρήτη αναδεικνύεται σε σημαντικό οικονομικό κέντρο. Ο Βενετοκρητικός πολιτισμός θα δώσει έργα στη λογοτεχνία, στη ποίηση και στις τέχνες. Το 1669 όλα αυτά μεταφέρονται στα Επτάνησα.
Το φαινόμενο των επαναστάσεων το 1211 έως τα μέσα του 16ου αιώνα: η Κρήτη αναταράσσεται από επαναστάσεις. Η 1η επανάσταση ξεκινάει το 1211 και υποκινείται από τις παλιές Βυζαντινές οικογένειες. Η σημαντικότερη είναι το 1283 με υποκινητή τον Αλέξιο Καλλέργη φεουδάρχη. Το 1299 γίνεται η Ειρήνη του Αλέξιου Καλλέργη. Η Βενετία δίνει προνόμια στην οικογένεια αυτή. Είναι η μόνη ελληνική οικογένεια η οποία απέκτησε το τίτλο του Βενετού Ευγενούς. Η επανάσταση του Αγίου Τίτου το 1363 είναι μια επανάσταση που γίνεται σε συμπαράταξη Βενετών και Κρητικών εναντίων της Βενετίας. Το 1453 έχουμε την Επανάσταση του Σήφη Βλαστού. Η τελευταία επανάσταση είναι το 1526 του Γεώργιου Γαδανολαίου στα Χανιά και είναι εξέγερση χωρικών.

Κρήτη: σημαντικότερη Βενετική κτήση στην Ανατολή

Η Βενετία όντας πολύ μεγάλη ναυτική δύναμη τραβούσε κατοίκους της Βυζαντινής αυτοκρατορίας προς το κέντρο της. Η κοινότητα αυτή πύκνωσε αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Έλληνες και από άλλες περιοχές κυρίως Κρητικοί εγκαθίστανται στη Βενετία. Οι άνθρωποι ασχολούνται με τις τέχνες και τα γράμματα. Στα τέλη του 15ου αιώνα(1458) έχουμε το πρώτο τυπογραφείο στη Βενετία και είναι Ελληνικό. Τυπώνονται κείμενα ελληνικά, λατινικά, και εκκλησιαστικά. Σε αυτά δουλεύουν έλληνες λόγιοι (Μάρκος Μουσούρος). Αυτό που απασχολούσε τους Έλληνες της Βενετίας ήταν να αποκτήσουν ένα δικό τους ναό. Υπήρχαν αντιδράσεις από το Βατικανό. Στα μέσα του 16ου αιώνα χτίζεται Ορθόδοξος Ναός στη Βενετία. Στο χώρο που χτίζεται η ελληνική Εκκλησία αναπτύσσεται ένα συγκρότημα κατοικιών και ιδρυμάτων. Ο Θωμάς Φλαγγίνης θα ιδρύσει το Φλαγγινιανό φροντιστήριο. Η ελληνική κοινότητα από τον 15ο έως το 19ο αιώνα είχε μια μεγάλη άνοδο και αποτελούσε πόλο έλξης. Οι έλληνες της Βενετίας αποκτούν περιουσίες, συμμετέχουν στο εμπόριο. Η Βενετία παύει να υφίσταται το 1897.
Οι κοινωνικές τάξεις είναι θεσμοθετημένες. Το κράτος ορίζει ποιοι ανήκουν σε κάθε τάξη. Το να ανήκει κανείς σε μια κοινωνική τάξη εξαρτάται από τη καταγωγή του. Το κοινωνικό σύστημα της Κρήτης εξαρτάται από τη διάρκεια του και την ακαμψία του. Οι κοινωνικές τάξεις συνδέονται και με τη γαιοκτησία. Οι κάτοικοι των πόλεων έχουν υποχρέωση παροχής στέγασης στο στρατό αλλά απαλλάσσονταν από αγγαρείες στις γαλέρες. Οι χωρικοί χωρίζονται σε 1) ελεύθερους, 2) απελεύθερους και 3)δουλοπάροικους. Οι αγρότες ασχολούνται με τη καλλιέργεια της γης. Ο φεουδάρχης παρείχε τη γη στους αγρότες και αυτοί έδιναν στο φεουδάρχη το 1/3 της γης (τριτάριοι). Στην ουσία οι φεουδάρχες έπαιρναν πολύ περισσότερο από το 1/3 της παραγωγής και οι χωρικοί έφταναν στα όρια της λιμοκτονίας. Έτσι έφευγαν και προτιμούσαν να πάνε και σε Τουρκοκρατούμενες περιοχές.
Στα μέσα του 16ου αιώνα έγινε μια μεγάλη προσπάθεια από τις αρχές της Κρήτης για να εξομαλυνθεί το πρόβλημα των επαναστάσεων. Στις μεγάλες φεουδαρχικές οικογένειες ανήκουν και έλληνες. Η Βενετία μέχρι Και το τέλος του 17ου αιώνα δε κατάφερε να αναθεωρήσει αυτό το κλειστό σύστημα. Οι τάξεις ισχύουν μέχρι το 1669 και η φεουδαρχία είχε παρακμάσει.

Εκπαίδευση:

Με τη προσάρτηση της Κρήτης στα Βενετικά κράτη στέλνεται μεγάλος αριθμός αποίκων στο νησί. Οι άνθρωποι αυτοί μεταφέρουν τα πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά στη Κρήτη. Αυτό θα προκαλέσει αναταραχές αλλά θα δώσει και γόνιμα αποτελέσματα. Όλος ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει τις ρίζες του στην Ιταλία. Στη Κρήτη υπήρχε ένα ανώτερο παιδευτικό όργανο. Υπάρχουν λόγιοι, βιβλιοθήκες. Συλλογή, αντιγραφή βιβλίων και εγγράφων και λόγιος χαρακτήρας της κρητικής λογοτεχνίας. Στη Κρήτη δεν υπήρξε ποτέ ένα είδος πανεπιστημίου. Η Βενετία ενθάρρυνε τη λειτουργία σχολείων στοιχειώδους εκπαίδευσης. Τα σχολεία λειτουργούν με την επίβλεψη της εκκλησίας. Οι δάσκαλοι είναι ιδιώτες. Έκαναν συμβάσεις μαθητείας. Δάσκαλοι είναι οι ιερείς, οι ζωγράφοι, οι λόγιοι και οι συμβολαιογράφοι. Αυτά που διδάσκονται τα παιδιά είναι εκκλησιαστικά κείμενα (την οχτόηχο, το ψαλτήρι). Η περίοδος εκμάθησης είναι 4 χρόνια. Ο δάσκαλος πληρώνεται με χρήματα αλλά και σε είδος. Όσοι είχαν χρήματα πήγαιναν να σπουδάσουν στην Ιταλία (Πάδοβα). Υπήρχαν και ελληνικές σχολές στη Βενετία. Μετά τις σπουδές τους γύριζαν στη Κρήτη και έτσι μετέφεραν το πολιτισμό τους. Κάποιοι από τους Έλληνες που σπούδασαν στη Πάδοβα εξαιτίας της επανάστασης των προτεσταντών έγιναν προτεστάντες. Στη Κρήτη έχουμε για πρώτη φορά την ίδρυση Ακαδημιών, συλλόγων. Ιδρύθηκαν στα Χανιά, στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο από τον 16ο -17ο αιώνα.

Μουσική:

Η Κρήτη δέχτηκε επίδραση της Δυτικοευρωπαϊκής μουσικής. Έχουμε σχολεία μουσικής του 15ου αιώνα. Επισκέψεις Ιταλών μουσικών. Φραγκίσκος Λεωνταρίτης: μουσικός συνθέτης. Είναι έλληνας κρητικός, καθολικός και ο πατέρας του ήταν πάπας. Στη Κρήτη το 16ο αιώνα το εκκλησιαστικό όργανο μπαίνει και στους ορθόδοξους ναούς. Οι ορθόδοξοι βάζουν στην εκκλησία τους τη πολυφωνία ( διαφορετικές μορφές).

Λογοτεχνία:

Η Κρητική λογοτεχνία είναι αποτέλεσμα Κρητικού και Βενετικού πολιτισμού. Η κρητική λογοτεχνία διακρίνεται σε 2 φάσεις: Στην 1η φάση έχουμε ποιητές όπως ο Στέφανος Σαχλίκης που απευθύνεται στους ανώτερους κύκλους. Διατηρείται μέχρι το τέλος του 15ου αιώνα. Επίσης Λεονάρδος Ντελαπόρτας, Μανόλης Σκλάβος.
Στη 2η φάση (17ος -18ος αιώνας) έχουμε άνθηση της Κρητικής Λογοτεχνίας: τραγωδία, κωμωδία, θρησκευτικό θέατρο και το ερωτικό μυθιστόρημα.
Τραγωδία: Ερωφίλη, Πανόργια
Κωμωδία: Κατσούρμπος,
Ποιμαντικά έργα: Πειστικός Βοσκός
Θρησκευτικό θέατρο: Η θυσία του Αβραάμ
Ερωτικό μυθιστόρημα: ο Ερωτόκριτος

Τα έργα αυτά έχουν τεράστια διάδοση. Με τη Κρητική λογοτεχνία έχουμε τη πρώτη Νεοελληνική Λογοτεχνία. Είναι η πρώτη φορά που ξαναγράφονται έργα μετά την αρχαιότητα.

Τέχνη:

Αναπτύσσεται η Αγιογραφία, οι Τοιχογραφίες και οι φορητές εικόνες. Σύνθεση βυζαντινής παράδοσης με τη Δύση. Η Αναγέννηση ξεκινάει από την Ιταλία. Πλήθος καλλιτεχνών κινούνται Κωνσταντινούπολης – Κρήτης. Όλη η υψηλή τέχνη της Κωνσταντινούπολης περνάει και στη Κρήτη. Έχουμε δυο φάσεις:
α) πρώτοι αιώνες- 15ος β) 16ος-17ος αιώνας. Από το 15ο αιώνα έχουμε μαρτυρίες για εργαστήρια καλλιτεχνών στη Κρήτη. Στη 1η φάση κυριαρχεί η τοιχογραφία. Έχουμε καλλιτέχνες όπως ο Ανδρέας Παβίας και ο Ανδρέας Ρίτζος. Συνδύασαν την υστεροβυζαντινή ζωγραφική με την Ιταλική τέχνη. Όλοι οι κρητικοί ζωγράφοι ζωγράφιζαν ala Creca και ala Latina. Η φήμη τους είναι μεγάλη τον 15ο αιώνα.
Στη 2η φάση Θεοφάνης ο Κρης σημαντικότερος Αγιογράφος σε τοιχογραφίες και η ζωγραφική των εικόνων ( όπως ο Μιχαήλ Δαμασκηνός, ο Θεόδωρος Πουλάκης)
16ος αιώνας: Δομίνικος Θεοτοκόπουλος El Greco ο μεγαλύτερος ζωγράφος.
Ο Μιχαήλ Δαμασκηνός δημιουργεί καινούργια εικονογραφικά πρότυπα. Παίρνει στοιχεία από τους Δυτικούς πίνακες στις εικόνες του.

Αρχιτεκτονική:

Χτίζονται κτίρια με βάση τα Αναγεννησιακά πρότυπα. Τον 16ο αιώνα χτίζονται οι οχυρώσεις των Χανίων και του Ηρακλείου. Κτίρια αναγεννησιακά και μανιαριστικά.

Πελοπόννησος 2η Βενετοκρατία: 1685-1715

Τον 17ο αιώνα οι Οθωμανοί έχουν κατακτήσει την Ουγγαρία και στα 1683 έχουμε τη πολιορκία της Βιέννης. Οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις συνασπίστηκαν. Το 1684 ο βασιλιάς της Βενετίας, ο πάπας της Ρώμης, η Αυστρία και η Πολωνία επαναστάτησαν εναντίων των Τούρκων. Η Βενετία επανέρχεται στον Ελληνικό χώρο. Στα 1684 ο Βενετικός στόλος ξεκινάει με αρχηγό το Φραγκίσκο Μορωζήνη και κατευθύνεται προς τις ελληνικές περιοχές. Επιτίθεται στη Λευκάδα που ήταν Τουρκική. Ύστερα στην Πελοπόννησο. Στα 1687 κατέλαβαν τη Πάτρα και το 1696 τη Μεθώνη. Επιτέθηκαν στη Χίο, στη Χαλκίδα, στην Αθήνα κ.α.
Ο Μορωζήνης στη συνέχεια έγινε Δόγης. Στα 1669 υπογράφτηκε η συνθήκη του Κάρλοβιτς μεταξύ Βενετών και Τούρκων. Οι Βενετοί κατακτούν την Αίγινα και το νησί της Τήνου. Το βασίλειο της Πελοποννήσου είναι η πιο μεγάλη κατάκτηση. Οι Βενετοί χωρίζουν τη Πελοπόννησο σε 4 επαρχίες: της Ρωμανίας με πρωτεύουσα το Ναύπλιο, της Αχαΐας με πρωτεύουσα τη Πάτρα, η επαρχία της Μεσσηνίας με πρωτεύουσα το Ναβαρίνο, και η επαρχία της Λακωνίας με πρωτεύουσα τη Μονεμβασία. Ο γενικός προβλεπτής του βασιλείου της Πελοποννήσου διοικεί τη Πελοπόννησο.
Φαινόμενο κοινοτήτων: οι Βενετοί όταν κατακτούν μια περιοχή την οργανώνουν σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα. Η Πελοπόννησος μετασχηματίζεται σε ένα δυτικοευρωπαϊκό χώρο. Οι κοινότητες είναι ένα κλειστό αριστοκρατικό σώμα στο οποίο εντάσσονταν οι πιο ισχυρές οικογένειες από όλες τις περιοχές. Αυτοί που συμμετέχουν στις κοινότητες είχαν προνόμια. Δημιουργήθηκαν 16 κοινότητες. Οι κοινότητες είναι ένα καινούργιο σώμα στη κοινωνία της Πελοποννήσου. Δημιουργήθηκε ένα σώμα ολιγαρχικού χαρακτήρα. Σε αυτές τις κοινότητες μπήκαν και ντόπιοι που είχαν οικονομική δυνατότητα αλλά και ξένοι που εγκαταστάθηκαν στη Πελοπόννησο. Αυτοί θα αποτελέσουν και τις πρώτες οικογένειες που θα μπουν στα συμβούλια. Οι Βενετοί έπαιρναν τα κτήματα των Οθωμανών και τα μοίραζαν στους εποίκους. Πολύ γρήγορα οι έποικοι έγιναν μεγαλογαιοκτήμονες. Κάποιες από τις οικογένειες που είχαν συμμετάσχει στο πόλεμο των Βενετών στο πόλεμο με τους Τούρκους ανταμείφθηκαν με το τίτλο της ευγένειας. Ήταν στην ανώτερη ιεραρχική κλίμακα και περνούσε στα αγόρια. Μέσα από αυτές τις παραχωρήσεις δημιουργούσε ανθρώπους που ήταν απόλυτα συνδεδεμένοι με το Βενετικό κράτος. Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στη Πελοπόννησο το 1715 οι οικογένειες ακολουθούν τους Βενετούς στα Ιόνια Νησιά. Η δημιουργία των κοινοτήτων σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού απαλλάκτηκε από αυτά τα προνόμια. Οι κάτοικοι της υπαίθρου επιβαρύνονταν με αγγαρείες. Μια υποχρέωση ήταν η εργασία στον Ισθμό της Κορίνθου. Υπήρχαν αντιδράσεις. Ένας τρόπος αντίδρασης είναι η μαζική φυγή κατοίκων και κυρίως εποίκων. Αυτή η φυγή των εποίκων αποδεικνύει ότι το κοινωνικό περιβάλλον ήταν αβίωτο και υπήρχε και μια ευκολία στη μετακίνηση.

Εκκλησιαστική οργάνωση: μαζί με τους Βενετούς μπαίνει και η καθολική εκκλησία. Ο Τουρκικός κίνδυνος ήταν πολύ δυνατός. Διαφοροποιείται η στάση των Βενετών απέναντι στην εκκλησία. Διατηρήθηκε η ορθόδοξη Ιεραρχία αλλά αποκόπηκε η εκκλησία της Πελοποννήσου από το πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Η εκλογή των μητροπολιτών γινόταν από τις κοινότητες. Δημιουργείται Λατινική αρχιεπισκοπή. Στα 1715 η Οθωμανική αυτοκρατορία κηρύττει πόλεμο στη Πελοπόννησο και τη ξανακατακτούν. Οι Βενετοί αποχωρούν νικημένοι. Μεγάλο μέρος των κατοίκων φεύγει και εγκαθίστανται στα Ιόνια Νησιά.

Κύπρος:

Πριν από τους Βενετούς στη Κύπρο υπάρχει Φραγκοκρατία.
Περίοδος Λουζιανών 12ος- 1489
Η Βενετία κατακτά τη Κύπρο: πρόσφορο έδαφος
Διατήρησε τις θεσμικές και κοινωνικές δομές των Λουζιανών
Διατηρήθηκε η φεουδαρχία
Η διοίκηση είναι συγκεντρωτική
Η κοινωνική οργάνωση δεν άλλαξε
Διατηρείται το δίκαιο των Ασσιζών (φεουδαρχικό δίκαιο)
Συνεχίζεται η εκκλησιαστική οργάνωση
Γίνονται αλλαγές στις ανώτερες βαθμίδες διοίκησης. Έχουμε δηλ. Βενετούς αξιωματούχους που διορίζονται απ τη Βενετία και το Συμβούλιο

Ανώτατο συμβούλιο στη Λευκωσία: τοποτηρητής και σύμβουλοι
Ανώτατο συμβούλιο στην Αμμόχωστο: Καπιτάνος

Η κοινωνική οργάνωση ήταν έτοιμη όταν ήρθαν οι Βενετοί
Τάξη ευγενών: ενσωματώθηκε και αποτέλεσε το Μεγάλο Συμβούλιο

Αστικός Χώρος

· Λευκωσία: 30.000 κατοίκους
· Αμμόχωστος: 10.000 κατοίκους

Εγκαθιδρύεται ο θεσμός των αστικών συμβουλίων

Λευκωσία: 2 συμβούλια: 1 για αστούς
: 2 για αριστοκράτες

Ύπαιθρος:

Μικρότερες αλλαγές

Χωρικοί: 1) ελεύθεροι καλλιεργητές γης
2)πάροικοι: δεν είναι ελεύθεροι στο προσωπικό τους καθεστώς
αγγαρείες
επιβαρύνσεις σε χρήμα και είδος

Έχουμε εξαθλίωση του αγροτικού πληθυσμού
Η Βενετία προσπάθησε να βελτιώσει τη κατάσταση
· Ανομβρία
· Φυσικές καταστροφές
· Επιδρομές Ακριδών
· Σιτοδεία

Αλάτι: βάση της οικονομίας: αλυκές στη Λάρνακα
· Σιτάρι
· Ζάχαρη
· Αμπελοκαλλιέργεια

Εκκλησία

Στη κορυφή είναι η καθολική εκκλησία
Δήμευση της περιουσίας της ορθόδοξης εκκλησίας
Μεικτοί γάμοι ( καθολικών-ορθοδόξων)
Η ορθόδοξη εκκλησία έχει 4 επισκοπές
Τέλη 15ου αι. έχει χαλαρώσει το θρησκευτικό θέμα και η συμπεριφορά της Βενετίας απέναντι στους Κυπρίους
Έχουμε εξεγέρσεις
1563: εξέγερση Ιακώβου Διασσορινού
Είχε αντιβενετικό χαρακτήρα

16ος αιώνας: Μεγάλα οχυρωματικά έργα σε Λευκωσία και Αμμόχωστο
Πολιτισμική επίδραση στη ζωγραφική
Ποιήματα Πετράρχη
Χρονικό Λεωνίτου Μαχαιρά
Χρονικό του Γεώργιου Βουστρονίου

1570: Κατάκτηση Αμμοχώστου από τους Τούρκους
Επτάνησα

Κοινά στοιχεία:

Συνεχής και αδιατάρακτη πορεία της Βενετοκρατίας στα νησιά αυτά.
Όμως δεν έχουν κοινή αρχή. Πριν τους Βενετούς το κάθε νησί είχε τη δική του μοίρα

Κέρκυρα: Σημαντική στρατηγική θέση στην είσοδο της Αδριατικής

Μαζί με τη Κύπρο πριν το 1204 αποσπάστηκε από το Βυζάντιο

1199: καταλήφθηκε από Γενοβέζο
1223: καταλήφθηκε προσωρινά από Βενετούς
1215: Προσαρτάται στο Δεσποτάτο της Ηπείρου

Είχε να αντιμετωπίσει το βασίλειο της Νεάπολης και της Σικελίας που είχαν βλέψεις στη Κέρκυρα. Το βασίλειο αυτό διοικείται από την οικογένεια των Ανδεγαυών

Περίοδος Ανδεγαυϊκής κυριαρχίας στη Κέρκυρα:
Είναι η 1η συμπαγής και ενιαία περίοδος Λατινοκρατίας στη Κέρκυρα και σημαντική για την εξέλιξη της

Κεφαλονιά- Ζάκυνθος- Ιθάκη: Είχαν κατακτηθεί από δυτικοευρωπαίους ηγεμόνες
Οικογένειες Orsini και Tόκκων που κατέχουν τα νησιά μέχρι που περνούν στη κυριαρχία της Βενετίας

Κύθηρα: Βυζαντινή περίοδος εξαρτάται από τη Μονεμβασία και από τη στιγμή που η Κρήτη περνά στη Βενετία ελέγχεται

Διοίκηση: συγκεντρωτική
Έχουμε συγκεντρωτικό σχήμα διοίκησης της Βενετίας σε συνδυασμό με τη διοίκηση από ηγετικά πρόσωπα κάθε νησιού.

Κέρκυρα: Ανώτατος διοικητής Βάϊλος
· Το παλάτι του βρισκόταν στη σημερινή πλατεία του δημαρχείου
· Διοικεί το νησί μαζί με το συμβούλιο (regimen)
· Υπάρχει επίσης ο προβλεπτής (στρατιωτικές αρμοδιότητες)
και οι Καστελάνοι (φρούραρχοι)

Από τον 16ο αιώνα: γενικός προβλεπτής θαλάσσης

Ζάκυνθος – Κεφαλονιά – Λευκάδα – Κύθηρα: ο διοικητής ονομάζεται προβλεπτής – καστελάνος

Κοινωνικός Χώρος
Κοινωνική διαστρωμάτωση:
Έχουμε 3 κοινωνικές τάξεις:
· Ευγενείς
· Αστοί
· Λαός

Ευγενείς: άνδρες από νόμιμο γάμο που είχαν και τους τρεις αστικούς βαθμούς
Είχαν 10ετή παραμονή στα νησιά

Από τα μέσα του 16ου αιώνα δημιουργήθηκε στη Κέρκυρα Libro d’ oro (Χρυσή Βίβλος): ένα βιβλίο που καταγράφηκαν τα ονόματα των ευγενών του νησιού
Οι ευγενείς απαρτίζουν το γενικό συμβούλιο από το οποίο προερχόταν το συμβούλιο των 150

Μόνο στη Ζάκυνθο : Ρεμπελιό των Ποπολάρων (1628)
Οι κάτοικοι της Ζακύνθου συγκρούονται με τους Βενετούς και τους Ευγενείς γιατί θεωρούσαν ότι αποκλείστηκαν από κάποια αξιώματα

18ος και 19ος αιώνας: Σποραδικές και κοινωνικές αναστατώσεις

Κοινωνικό σύστημα: αριστοκρατικό, κοινωνικό αυστηρά καθορισμένο κυρίως στη Ζάκυνθο και τη Κέρκυρα και όχι τόσο στη Κεφαλονιά

Οι κάτοικοι της Ζακύνθου ήταν αρκετά καταπιεσμένοι

Στη Κέρκυρα δεν είχαν νόμιμο επίσημο δικαίωμα, όμως δεν ήταν ευγενείς, με την έννοια της νομοκατεστημένης τάξης από τη Βενετία
Ήταν ουσιαστικά αστοί ( cittadini) της πόλης που επέβαλαν την αυτοτιτλοφόρηση τους ως ευγενών. Δεν θεσμοθετήθηκε ποτέ σε αντίθεση με τη Κρήτη

Οι ευγενείς της Κέρκυρας έχουν τίτλους, ταυτίζονται με τους αστούς.

Nobilita: Στη Κέρκυρα αφηρημένος όρος και ακαθόριστος αντίθετα με τη Κρήτη και τη Βενετία

Οι αστοί μόνο έπαιρναν τον τίτλο του ευγενούς
Συμβούλιο: ανήκουν οικογένειες που δημιουργούν εξαρτήσεις και δεσμά

Nobili: χρησιμοποιείται πολύ από τα μέσα του 17ου αιώνα

Γαιοκτητικό καθεστώς

Αγροτική κοινωνία, η οικονομία βασίζεται στη γη
Όταν η Βενετία κατακτά τη Κέρκυρα βρήκε έτοιμο το φεουδαρχικό σύστημα.
Αναγνώρισε τα φέουδα και το καθεστώς δουλοπαροικίας
Αναγνώρισε τη φεουδαλική περιουσία και στη λατινική εκκλησία

Φέουδα: 3 μεγάλες κατηγορίες

1. Άμεσα και σύνθετα
2. Πρόσφερτα
3. Φοροειδή

1. Άμεσα και Σύνθετα: αναπαλλοτρίωτα δημόσια φέουδα που έχουν παραχωρηθεί σε ιδιώτες ή εκκλησίες απ’ το κράτος
Οι φεουδάρχες τα έδιναν σε καλλιεργητές που ήταν υποχρεωμένοι να παραδίδουν προϊόντα α)αν οι γαίες ήταν ακαλλιέργητες έδιναν το σολδάτικο
β)αν ήταν καλλιεργημένες γινόταν σύμβαση, συγκράτεια( για μεγάλο χρονικό διάστημα) και κονισκεψία (για σύντομο χρονικό διάστημα)

2. Προσφερτά: φέουδα που έχουν αξία από 4.000 – 8.000 δουκάτα που τα κατείχε κάποιος και τα πρόσφερε στο δημόσιο για να του τα ξαναδώσει πίσω ως φέουδα. Το δημόσιο παραχωρεί πάλι τη γη και του δίνει ένα τίτλο ευγένειας, βαρόνου ή κόντε.

4. Φοροειδή: φέουδα (φορολογία που ανήκε στην ουσία στο κράτος)που τα πρόσφερε το δημόσιο έδινε τις φορολογικές εισφορές που έπαιρνε το κράτος σε κάποιον τρίτο για να τον ανταμείψει

Για να πάρει κάποιος ένα φέουδο γινόταν μια τελετή
Ο φεουδάρχης έφερνε τα χαρτιά του και έδινε όρκο στο βενετικό κράτος

Κράτος: Φεουδάρχης:Καλλιεργητές: Πάροικοι

1. των Βαρόνων
2. του κράτους
3. της Λατινικής Εκκλησίας

Υποχρεούνται να καταβάλουν
· φόρους
· γαιοπρόσοδο
· εκτέλεση αγγαρειών
· υποχρεωτική προσφορά δώρων

Σε σχέση με τη Φεουδαρχία της δυτικής Ευρώπης, εδώ υπήρχε ένα συγκεντρωτικό κράτος που χρησιμοποιεί τη φεουδαρχία βοηθητικά

Οι Βαρονίες (φέουδα) στη Κέρκυρα ήταν 15.
Με τον καιρό παρακμάζουν, στο τέλος οι περισσότερες ανήκαν στο δημόσιο.

Το 1804 τα νησιά με την ένωση έπρεπε να ενσωματωθούν στο νομικό καθεστώς της Ελλάδας. Τα νησιά δεν είχαν καμιά σχέση με τη υπόλοιπη Ελλάδα.

Εκκλησία: Λατινική και Ορθόδοξη

Είχαν καταργηθεί οι ορθόδοξοι αρχιεπίσκοποι και τη θέση τους παίρνουν οι πρωτοπαπάδες
Στη Κέρκυρα ονομάζεται Μέγας Πρωτόπαπας
Οι ιερείς είναι απαλλαγμένοι από τις αγγαρείες, φαινόμενα συλειτουργείας Λατίνων και Ορθοδόξων ιερέων και αρμονική συνύπαρξη
Η λατινική εκκλησία είναι μεγαλοφεουδάρχης
Δεν υπήρξαν σοβαρά προβλήματα μεταξύ Λατίνων και Ορθοδόξων. Συνύπαρξη σε εκδηλώσεις
Η καθολική εκκλησία δεν επιβίωσε και το ορθόδοξο δόγμα έμεινε αναλλοίωτο

Οικονομία: Λάδι, Σταφίδα, Κρασί, Αλάτι
Υπήρχε έλλειψη σιταριού που το εισήγαγαν από τη Πελοπόννησο και την Ήπειρο

Νησιά: κέντρο εμπορίου ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση γιατί ο ρόλος ήταν κομβικός

Πολιτισμικός Χώρος:
· υψηλό επίπεδο
· μαζική εισβολή Κρητικών: σημαντικός ο ρόλος τους
· Οι Βενετοί οργάνωσαν πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά τις πόλεις

16ος αι. καθοριστικός: Θωμάς Φλαγγίνης: Έλληνας έμπορος της Βενετίας με μεγάλη περιουσία

Οι Επτανήσιοι για ανώτερη εκπαίδευση πήγαιναν στη Πάδοβα: εισαγωγή ρευμάτων φιλοσοφικής σκέψης

Τέχνη: μπολιάζεται από τους Κρητικούς οι οποίοι φέρνουν γνώσεις και τη τέχνη τους

Δαμασκηνός, Τζάνε, Πουλιάσης κ.λ.π.
Αποκτούν εργαστήρια (μέχρι 1740- 1750)
Μεταφέρουν τη τέχνη τους στους ντόπιους

Στροφή στη Δυτική- Ιταλική τέχνη π.χ. Π. Δοξαράς( Πελοποννήσιος), έρχεται στα ιόνια νησιά
1727: ζωγραφίζει την οροφή του Αγίου-Σπυρίδωνος
1571: τελευταία φορά που οι Τούρκοι πολιορκούν τη Κέρκυρα
1716: νέα τουρκική επίθεση
Τέλος 18ου αι. : επτανησιακή σχολή επηρεασμένη από την εκκλησιαστική μουσική

Μουσική: Ιταλική, όχι Βυζαντινή

Κέρκυρα- Corfu/Κορυφώ ή οι Κορφοί

Μνημείο δυτικής αρχιτεκτονικής, από τις πιο σημαντικές πόλεις της Ευρώπης
Από τον 5ο αι. π.Χ. οι κάτοικοι κατοικούν στη δικόρυφη χερσόνησο (κάστρο της θάλασσας, κάστρο της στεριάς) όπου βρίσκεται το παλαιό φρούριο
Οχυρός χώρος εκ φύσεως, οχυρώνεται απ τους Βυζαντινούς, και από τους Ανδεγαυδούς και από τους Βενετούς

Απ τον 13ο αιώνα ήδη κατοικείται και η περιοχή έξω από το παλαιό φρούριο
Από τον 14ο αιώνα υπάρχουν 2 πόλεις
1. μέσα στο φρούριο: εσώπολον
2. έξω από το φρούριο: εξώπολον
Η πόλη εκτός αρχίζει να αναπτύσσεται γρήγορα
Οι Βενετοί οχυρώνουν πιο αποτελεσματικά το παλαιό φρούριο
και συνεχίζουν να οχυρώνουν τη πόλη σταδιακά.

Παλαιό Φρούριο 15ος αι.: δεν υπάρχει τάφρος, το χωρίζουν οι Βενετοί το 1402, για να απομονώσουν τη παλαιά πόλη

1518: διαμόρφωση Σπιανάδας (Spianade, από το Spianare: ισοπεδώνω)
Η σπιανάδα δεν είναι πλατεία αλλά αμυντικός χώρος κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας.

Το εξώπολον είναι ατείχιστο και άρα ανασφαλές
Το 1537 οι Τούρκοι διέλυσαν ότι υπήρχε στη νέα πόλη. Οι κάτοικοι της νέας πόλης έτρεξαν προς το παλαιό φρούριο, όμως οι Βενετοί δεν τους δέχονται. Οι Βενετοί στέλνουν τον Μ. Sanmicheli για να οχυρώσει τη πόλη. Αποφάσισε 1)να επεκτείνει τη Σπιανάδα και 2) να <> κάποιους λόφους
1. Όρος Ιουδαίων: Καμπιέλλο
2. Λόφος Αγίων Πατέρων
3. Λόφος Γαστράτων ή Καστράτων ή Γαρίτσα
Από το 1537 και μετά ενισχύουν και άλλο το παλαιό Φρούριο και δημιουργούν δυο προμαχώνες και τειχίζουν και τη μύτη του παλαιού Φρουρίου

1571: Νέα Τουρκική επίθεση που προκαλεί γενική αναστάτωση
Ναυμαχία της Ναυπάκτου

Οι Τούρκοι βρίσκουν τη νέα πόλη ατείχιστη
Ύστερα από αυτό οι Κερκυραίοι ζητούν την οχύρωση της νέας πόλης
Έτσι το 1576 ξεκινάει η οχύρωση της νέας πόλης και τελειώνουν το 1588
1577-1578: χτίζεται το νέο φρούριο πάνω στο λόφο του Αγίου- Μάρκου

Για να γίνουν τα έργα αυτά γκρεμίστηκαν κτίρια και ναοί που βρίσκονταν στα σύνορα του κτιρίου. Πάνω από 2.000 σπίτια κατεδαφίστηκαν και οι άνθρωποι πήραν οικόπεδα μέσα στη τειχισμένη πόλη
Αρχίζει η τοπογραφία της πόλης

Κατάλογος Βενετικών μνημείων που σώζονται

1. Πόρτα της Σπηλιάς
2. Πόρτα Αγίου Νικολάου
3. Σπιανάδα
4. Το Αρχοντικό Γαληνά
5. Το Αρχοντικό Κομπίτσι
6. Η σημερινή πλατεία του Δημαρχείου
7. Loggia
8. Duomo
9. Η κατοικία του Λατίνου Επισκόπου
10. Η κατοικία του Βαϊλου
11. Annuntiata
12. Εκκλησία της Παναγίας των ξένων
13. Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα
14. Εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου
15. Εκκλησία Αγίου Νικολάου των γερόντων
16. Εκκλησία Παναγίας Κρεμαστής
17. Αντιβουνιώτισσα
18. Το Αρχοντικό Ρίκη

 

πηγή : ΔΑΠ/ΝΔΦΚ    

www.dapioniou.gr 

* * *