Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες από τις εκδόσεις Διόπτρα το νέο βιβλίο της Ιφιγένειας Τέκου με τίτλο «Να ονειρευτώ ξανά». Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα του οποίου η πλοκή εκτυλίσσεται στην Κέρκυρα, στη Ζάκυνθο και την Αθήνα.
Ξεκινά στην Κέρκυρα, ξημερώνοντας του Σταυρού στα 1943 και κινείται παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης – από την κατοχή και για εικοσιπέντε περίπου χρόνια- τόσο στην Κέρκυρα, όσο και στη Ζάκυνθο και στην Αθήνα. Τα ιστορικά επεισόδια τα οποία αναφέρονται έχουν συμβεί και, με λίγη προσοχή, ο αναγνώστης που γνωρίζει την ιστορία του τόπου του θα τα αναγνωρίσει, όπως και τους πρωταγωνιστές τους, ενώ στη Ζάκυνθο ακουμπά και τη σεισμοπυρκαϊά του 1953.
Μια ιστορία γεμάτη όνειρα
Σημειώνει η συγγραφέας: «Δύο νέοι, άγνωστοι μεταξύ τους μέχρι χθες, τρέχουν να σωθούν από τα γερμανικά βομβαρδιστικά. H μοίρα, όμως, θα τους ενώσει μονάχα για λίγο και μπροστά στη γερμανική κατοχή, τα όνειρά τους θα πάρουν μια απρόβλεπτη τροπή. Δίπλα τους άνθρωποι που τους αγάπησαν και τους μίσησαν πολύ σε ένα περίεργο γαϊτανάκι ανατροπών.
Άραγε είναι εφικτή μια δεύτερη ευκαιρία ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ακόμα κι όταν το κακό παραμονεύει ενώ ο έρωτας μοιράζει τις υποσχέσεις του;
Μια ιστορία γεμάτη όνειρα, προσδοκίες και την ελπίδα πως τελικά όλα είναι πιθανά στη ζωή. Γιατί τα όνειρα δεν είναι για να τα φυλακίζεις ούτε για να τα δαμάζεις, μα για να τ’ αφήνεις λεύτερα να πετάνε από καρδιά σε καρδιά.»
Ξημερώνοντας του Σταυρού
Η εικόνα της πόλης που αντικρύζουν οι πρωταγωνιστές το πρωινό του Σταυρού του 1943 και τα συναισθήματά τους, δίνονται γλαφυρά με την πένα της Ιφιγένειας Τέκου.
« …, το ξενοδοχείο Bella Venezia κι ένα σωρό άλλα πανέµορφα κτίρια για τα οποία ένιωθαν περήφανοι, θύµιζαν χρησιµοποιηµένες λαμπάδες της Λαµπριάς. Η ζηµιά που είχε υποστεί ο κεντρικός αγωγός του δικτύου ύδρευσης της πόλης πριν από έξι µέρες, εξαιτίας του βοµβαρδισµού από τα συµµαχικά αεροπλάνα, είχε στερήσει από τους Κερκυραίους κάθε ελπίδα να τιθασεύσουν τη φωτιά και να σώσουν ό.τι µπορούσαν.
Η Μαργαρίτα λύγισε µπροστά στο θέαµα. Το νησί, το «σπίτι» της, δεν θα ήταν ποτέ ξανά το ίδιο ύστερα από αυτή την αποτρόπαια καταστροφή. Ποιος θα περίµενε µια τέτοια εξέλιξη μετά τους πρόσφατους πανηγυρισµούς για την είδηση της ανακωχής και την απόβαση των Συµµάχων στο Σαλέρνο! Δεν υπήρχε ούτε ένας Κερκυραίος που δεν είχε βγει τότε µε τη σηµαία του, άλλος κρατώντας ελληνική, άλλος αγγλική ή αµερικάνικη, για να ενώσει τις ενθουσιώδεις κραυγές του µε το πλήθος που διαδήλωνε στην Νικηφόρου Θεοτόκη µα και στους γύρω δρόμους. Και τώρα, µόνο φωτιά και θρήνος …
Σχεδόν δύο εβδοµάδες έµειναν κλεισµένοι στις στοές του Φρουρίου τρέµοντας µήπως επαναληφθούν οι βοµβαρδισµοί. Κάποιοι γενναίοι, ή τουλάχιστον πιο δεµένοι µε τα υλικά αγαθά που είχαν αποκτήσει τόσα χρόνια µε κόπο, επέστρεψαν στα σπίτια τους για να εµποδίσουν τυχόν πλιάτσικο.
Ο Γιάννης κάθε τόσο κατέβαινε στη Χώρα για να βρει τροφή. Δεν ήταν εύκολο, όµως πάντα κατάφερνε να φέρει κάτι, συνήθως λίγη µπαρµπαρέλα, ίσως και κάνα φρούτο . Από τα λιγοστά τρόφιµα που µάζευε, πρώτα έδινε στη Μαργαρίτα και µετά τα μοίραζε σε οικογένειες µε µικρά παιδιά, αφήνοντας τον εαυτό του πάντα τελευταίο. Η Μαργαρίτα δεν µπόρεσε να µη θαυµάσει την καλοσύνη και την ανθρωπιά του. …
Η συγγραφέας
Η Ιφιγένεια Τέκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άνω Κυψέλη. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και αργότερα πήρε μεταπτυχιακό τίτλο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας στη Διοίκηση Επιχειρήσεων.
Eργάστηκε ως διοικητική υπάλληλoς για αρκετά χρόνια σε διάφορες πoλυεθνικές εταιρείες, έκανε μεταφράσεις και ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά.
Το πρώτο της βιβλίο κυκλοφό το 2014 με τίτλο «Μνήμες χαμένες στην άμμο» (Κέδρος). Το 2015 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Αγάπα το ή παράτα το» (Λιβάνης). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο της «Θάλασσες μας χώρισαν» (2015).
Γιώργος Ζούμπος
* * *
Leave A Comment